|
so:text
|
Widzimy, iż dwojaka jest władza w człowieku: jedna duchowna, przez którą świadomość do pobożności i czci Boga się kieruje, druga polityczna, która poucza człowieka o obowiązkach humanitarności i dobrych obyczajach, jakie należy wśród ludzi zachować.
Pan Bóg czynność urzędów nie tylko aprobuje, przyjmuje i poświadcza, lecz nadto ozdabia najszczytniejszymi pochwałami ich godność i szczególnie nam zaleca . Nie przewrotnością ludzką stało się, że władzę nad wszystkim mają królowie i inni naczelnicy, ale opatrznością Boga i rozporządzeniem jego świętym, któremu tak podobało się sprawy ludzkie ułożyć. Albowiem także władza jest zrządzeniem Boga i nie ma żadnej mocy oprócz tych, które Bóg sam ustanowił. Sami książęta są ministrami Boga, na chwałę czyniącym dobrze, a złym jako mściciele gniewu. (pl) |
