|
so:text
|
Piotra, jak jechał się wspinać, to nie było taryfy ulgowej, zawsze było widać jego wielką pasję i zaangażowanie. Jednocześnie jednak było w nim dużo pokory wobec gór oraz szacunku dla doświadczenia innych. Nigdy nie było tak, że on jest panem profesorem i ze względu na jego pozycję społeczną czy wiek nie można mu było nagadać. Swoich kolegów z większym stażem wspinaczkowym, choć często dużo młodszych, traktował jak dobrych nauczycieli i darzył ich pełnym zaufaniem. Dzięki temu w górach świetnie się z nim współpracowało. (pl) |
