|
so:text
|
برو کار می‌کن مگو چیست کار// که سرمایهٔ جاودانی است کار// نگر تاکه دهقان دانا چه‌گفت// به‌فرزندکان چون همی‌خواست خفت// که میراث خودرا بدارید دوست// که گنجی ز پیشینیان اندر اوست// من آن را ندانستم اندر کجاست// پژوهیدن و یافتن با شماست// چو شد مهرمه کشت‌گه برکنید// همه‌جای آن زیر و بالا کنید// نمانید ناکنده جایی زباغ// بگیرید از آن گنج هرجا سراغ// پدر مرد و پوران به‌امید گنج// به‌کاویدن دشت بردند رنج// به‌گاوآهن و بیل کندند زود// هم این‌جا هم آن‌جا و هرجا که بود// در آن‌سال از آن رنج و آن خوب‌شخم// زهر تخم برخاست هفتاد تخم// نشد گنج پیدا ولی رنجشان// چنان چون پدر گفت، شد گنجشان (fa) |
