|
so:text
|
Świadectwa współczesnych przedstawiają nam Władysława jako młodzieńca pełnego cnót rycerskich, gorąco pobożnego, skromnych potrzeb, ustępliwego charakteru, jednającego sobie ludzi, mimo braku urody, miłym obejściem, ale za to, mimo dobrych chęci, bez własnego zdania, łatwo ulegającego wpływom postronnych. Śmierć bohaterska podniosła urok młodocianego monarchy, który ani jako wódz, ani jako polityk się nie zaznaczył, bo zaznaczyć nie mógł; Władysław, wstępujący w szesnastym roku życia na ziemię węgierską, a w dwudziestym kładący młodą głowę na pobojowisku, był na to zbyt młody; otwierało się dopiero przed nim życie. Tym bardziej wszakże zaznacza się tragiczność jego losów, jako ofiary stosunków, w których wirze się znalazł, a których ciężarowi i podołać jeszcze nie mógł. (pl) |
