|
so:text
|
نتیجهٔ فعالیت‌های سیاسی، زندان بود؛ با بسیاری از اهل قلم و سیاسیون در زندان بودیم. ما در بند عمومی بودیم و البته برای خودمان برنامه منظمی هم داشتیم. انصافاً آن طور هم که باید و شاید با ما سختگیری نمی‌شد؛ که یک علت عمدهٔ آن این بود که هنوز پهلوی دوم، محکم بر تخت ننشسته بود. شخصاً مقداری از وقت خودم را صرف مطالعه می‌کردم؛ و البته نه فقط تورات، بلکه هر کتابی که به دستم می‌رسید؛ و چون نقشه نگارش کتاب‌های مربوط به تاریخ ایران را در ذهن داشتم، از مطالعاتم یادداشت برداری می‌کردم. البته هنوز شخصاً به تاریخ اجتماعی فکر نمی‌کردم… گمان می‌کنم من از گروه آدم‌هایی بودم که کمتر با جمع مشغول گفت و گو می‌شدم و عمدهٔ وقتم به مطالعه می‌گذشت، زیرا فکر می‌کردم حالا که در زندان هستم از وقتم استفاده‌ای بکنم… بعد از آمدن دکتر مصدق که رئیس شهربانی عوض شد، اوضاع زندان‌ها هم بهتر شد. به خصوص رفتار با زندانیان سیاسی بهتر شد؛ و بعد از حدود یک سال و خورده‌ای آزاد شدم. (fa) |
