|
so:text
|
Ispoljavanja takozvanog demokratskog deficita su ustrajna i nikakva beskrajna nabrajanja ovlaštenja Evropskog parlamenta ih neće ukloniti. U suštini to je nemogućnost Unije da razvije strukture i procese koji prikladno repliciraju ili, “prevode”, na Unijskom nivou čak i nesavršene navike vladavinske kontrole, parlamentarne odgovornosti, i administrativne odgovornosti, koje se prakticiraju u različitim oblicima u raznim Državama članicama. U suštini, dva primordijalna svojstva svake funkcionirajuće demokratije nedostaju - veliki principi odgovornosti i predstavništva Teško je ukazati u analima evropske integracije na jedan jedini primjer odgovornosti za politički neuspjeh koji bi se razlikovao od lične odgovornosti za nedolično ponašanje. To nije, zaista nije, priča o korupciji ili malverzacijama. Moj argument je da je taj neuspjeh ukorijenjen u samoj strukturi evropske vladavine. Ona jednostavno nije osmišljena za političku odgovornost. Na sličan način, nemoguće je smisleno povezati rezultate izbora za Evropski parlament sa izvedbom političkih grupa unutar prethodnog parlamentarnog zasjedanja, na način na koji je to dio oslonca političke odgovornosti unutar Država članica. / Isto tako, na najprimitivnijem nivou demokratije, jednostavno ne postoji trenutak u građanskom kalendaru Evrope gdje građanin može utjecati neposredno na ishode političkih izbora s kojima se suočava Zajednica i Unija na način na koji građani mogu kada izabiru između stranaka koje nude različite programe na nacionalnom nivou. Političke boje Evropskog parlamenta tek se veoma slabo prenose u zakonodavne i upravne ishode Unije. (hr) |
