|
so:text
|
جامعه را نمی‌توان محصول تمایل افراد به بده و بستان با همدیگر در جهت کسب بیشترین شادمانی دانست مردم بدون ضابطه داد و ستد و بده و بستان نمی‌کنند بلکه در این زمینه از یک الگوی هنجار بخش پیروی می‌نمایند زیرا انسان‌ها پیش از قرارداد بستن و عملی کردن آن. باید در مورد معنای قرارداد توافق داشته باشند این توافق جمعی پیش از بستن قرارداد که همان عنصر غیر قراردادی قرارداد است چهارچوب نظارت هنجاربخش را می‌سازد. بدون تنظیم اجتماعی و نوعی نظام تصویب مثبت یا منفی هیچگونه داد و ستد و مبادله ای نمی‌تواند رخ دهد. (fa) |
