so:text
|
جامعهٔ دینی، جامعهای نیست که حقایق دینی بیهیچ نقص-و-عیبی، به نحو تام و تمام، در ضمن مناسبات اجتماعی، متحقق و متجسم شده باشد، فرض چنین امری، خالی از تناقض نیست؛ زیرا جامعهٔ انسانی، جامعهای است فراهم آمده از همه خصوصیات بشری و از جملهٔ خصوصیات بشری، ضعفها و نقصها و محدودیتهای وجود بشری است. فرض جامعهای که حقایق دینی در ضمن مناسبات واقعی زندگی به نحو کامل تجسد و تعین پیدا کند، فرضی است که مستلزم وجود فرشته بهجای آدمی است. فرشتگان، گناه و عصیان را نمیشناسند. اما جامعهٔ انسانی فراهم آمده از انسانهای ضعیف و محدود است و این محدودیت از جمله شامل فکر و فهم ایشان نیز میشود. (fa) |