so:text
|
ایرانیان حتی در علومی که به زبان و لغت عرب پیوستگی داشته، با این که نسبت به این زبان بیگانه به شمار میرفتهاند، باز در صف استادان جای گرفتهاند و نخستین کتابهای لغت عرب هم از خراسان شکل گرفته است. مقدسی جغرافیا نویس در سدهٔ چهارم میگوید که در سفرش به سراسر سرزمینهای اسلامی، دیده است که اهل خراسان سرهترین عربی را به کار میبردند. در همین دوران بود که ورود متقابل واژههای فارسی به زبان عربی و واژههای عربی به زبان فارسی آغاز شد. حافظ از شاعری عرب به نام عمانی سخن میگوید که منظومهای در ستایش هارون الرشید سروده بود که همهٔ قافیههای آن فارسی بود و یک شعر عربی از اسود بن کریمه شاهد میآورد که از چهل و هفت واژه، سیزده واژه آن فارسی بود. ما هیچگاه تاریخ هخامنشی را بعد از کشف آن دفع نکردیم اما در مقایسه تاریخ فراعنهٔ مصر به عنوان دورهٔ کفر است. ما تاریخ ایران باستان خود را کشف و با دل و جان حفظ کردیم. (fa) |