|
so:text
|
معماری تا قرن پانزدهم میلادی دفتر اصلی بشریت بوده و همواره افکار کم و بیش بغرنج در بناها منعکس می‌شده‌است. ایده‌های مردم نیز به مانند احکام شرع، بناهایی خاص خود داشته و اندیشه‌های بشر سراپا در کتاب خارا نقش بسته‌است. اما در قرن پانزدهم میلادی اوضاع به کلی عوض می‌شود. اندیشه بشر راه تازه‌ای برای خلود خویش پیدا می‌کند. معماری از تخت فرمانروایی به زیر افکنده می‌شود و جای حروف سنگی ارفه را حروف سربی گوتمبرگ فرا می‌گیرد. با اختراع صنعت چاپ اندیشهٔ بشر شیوهٔ کهنه‌ای را به یک سو نهاده و شیوهٔ نوی برمی‌گزیند. کتاب‌ها مایهٔ انهدام ابنیه می‌شود. (fa) |
