|
so:text
|
kiedy rozwiąże się jeden problem, od razu pojawia się następny. To typowe dla człowieka. Człowiek nie godzi się nigdy na status quo, nigdy nie potrafi powiedzieć „nie mam już problemów”. I biada nam, gdyby tak uznał. Wszystko ugrzęzłoby w bezruchu, zdegenerowałby się, zabrakłoby mechanizmu, który czyni życie znośnym. To znaczy nieustannego poszukiwania czegoś lepszego. Droga przyjaciółko, życie należy postrzegać z pesymizmem inteligencji, krytycyzmem wątpienia, ale także z optymizmem woli. Za sprawą woli nic nie jest konieczne, nieuniknione, nic nie jest niezmienne. Powiedziałem pani na początku: ja wierzę w człowieka. Człowieka, który jest twórcą własnego losu. (pl) |
