|
so:text
|
ما انتخاب می‌کنیم که چه زمان به حالت مادی در بیاییم و چه زمان برویم. ما می‌دانیم چه موقع کاری را که به خاطرش به زمین فرستاده شده‌ایم، به انجام رسانده‌ایم. می‌دانیم چه وقت زمان تمام شده است و آنگاه مرگ را خواهیم پذیرفت. زیرا می‌فهمیم که از این دوره زندگی چیز بیشتری عایدمان نخواهد شد. اگر فرصت باقی باشد، و زمان کافی برای استراحت و دوباره انرژی گرفتن روح گذرانده باشیم، اجازه خواهیم داشت بازگشت دوباره مان به جسم خاکی را انتخاب کنیم. آنها که تردید می‌کنند، که از بازگشتشان به زمین اطمینان ندارند، ممکن است فرصتی را که به آنها داده شده، از دست بدهند، فرصت انجام کاری را که در زمان قرار داشتن در حالت مادی، باید انجام می‌دادند. (fa) |
