|
so:text
|
Карлсен з'яўляецца лепшым шахматыстам свету вось ужо некалькі гадоў. Цяпер яго лідэрства стала відавочным і бясспрэчным. Магнус — дамінант і гегемон! Цьмяныя выступы афіцыйнага чэмпіёна свету выгадна адцяняюць годнасці нарвежца. Цяперашняе рэйтынгавае дасягненне Карлсена сапраўды супастаўна з пікам Каспарава, нягледзячы на прыкметную інфляцыю рэйтынгу. Так, адрыў Каспарава ад эліты яго гадоў быў больш, але тады не было настолькі моцных праграм, якія дапамагаюць пры падрыхтоўцы, як цяпер. Камп'ютар, падобна кольту на Дзікім Захадзе, падраўняў сілы канкурэнтаў. І ў наш час адарвацца ад пераследавацеляў стала цяжэй. Тым вагавіцей дасягненне Карлсена. Ён — спадчыннік Каспарава. Менавіта ён, а не Крамнік, Тапалаў або Ананд. Таму што змог стаць не проста першым сярод роўных, а аб'ектыўна і несумненна наймацнейшым. Засталося ўсяго нічога — заваяваць тытул. Не лічу, дарэчы, што Карлсен слабаваты ў дэбюце. Проста ён не ідзе за моднымі актуальнасцямі, шукае свае шляхі, умела выбірае нечаканыя для суперніка схемы. У кожнага свой стыль. Свая стратэгія. Свой падыход. Сапраўды слабых месцаў у гульні нарвежца не бачу. Ён абсалютна ўніверсальны. Цяперашні Карлсен — гэта Спаскі 60-х, узмоцнены усімі ведамі шахмат, назапашанымі за мінулыя паўстагоддзя. (uk) |
