|
so:text
|
Eudoksus uważał przyjemność za najwyższe dobro, ponieważ pojął już wszystko, zarówno racjonalnie, jak i nieracjonalnie, a dążąc do niej, dowodził, że skoro wszystko, co jest wybierane, musi być dobre i, co więcej, najlepsze, to fakt, że wszyscy wybierają to samo, dowodzi, że jest to najlepsze dla wszystkich: „Każdy”, powiada, „znajduje to, co dla niego dobre tak samo, jak znajduje się ulubione danie, zatem to, co jest dobre dla wszystkich, czego wszyscy szukają, jest ich najwyższym dobrem”. (pl) |
