|
so:text
|
شاید درست باشد که بگوییم آرای بوفون تا اندازه‌ای راه را برای نگرهٔ فرگشت هموار کرد. با این همه، از اندیشهٔ سلسله یا زنجیری از انواع او نباید چنین نتیجه گرفت که او خود نیز معتقد به این نظریه بوده است. در حقیقت او بر این عقیده بود که به‌تدریج که شرایط خارجی امکان بقا فراهم آورده است، گونه‌های پرشمار موجودات زنده در رشته‌ای متمادی به وجود آمده‌اند؛ ولی او نمی‌گفت که گونه‌ای تحت تأثیر روند تغییر به صورت نوعی دیگر درمی‌آید. بلکه می‌گفت که مثال اعلایی از موجودات زنده که نمایندهٔ یگانگی مشیت الهی است، می‌تواند صورت‌های عینی بی‌شماری به خود بگیرد؛ و با آن که این انواع عینی ثابت و لایتغیر و انعطاف‌پذیر نیستند، آفرینش هر یک از آن‌ها عملی است خاص خود. (fa) |
