|
so:text
|
Na materialne zaawansowanie składa się dobre pochodzenie, zamożność, wykształcenie oraz uroda. Każdy materialista szaleje za tymi rzeczami i to właśnie nazywa się postępem cywilizacji. W efekcie człowiek, upojony swymi nietrwałymi osiągnięciami, wbija się w pychę i traci zdolność wypowiedzenia świętego imienia Pana: "Govindo, Kṛṣṇo!" z uczuciem. Wiadomo z pism, że jednorazowe wymówienie świętego imienia Pana uwalnia grzesznika od większej ilości grzechów, niż byłby w stanie popełnić. W stwierdzeniu tym nie ma cienia przesady. Święte imię Pana rzeczywiście jest tak potężne, ale liczy się również jakość intonowania. Efekt zależy od intensywności uczucia. Człowiek całkowicie bezradny potrafi wypowiedzieć imię Pana z prawdziwym uczuciem, natomiast w pełni zadowolonemu ze swej sytuacji zabraknie szczerości. Kto jest dumny ze swych materialnych osiągnięć, może od czasu do czasu wymawiać imię Pana, nie będzie to jednak intonowanie wysokiej jakości. Cztery aspekty zaawansowania materialnego, a mianowicie: dobre pochodzenie, zamożność, wykształcenie, uroda są zatem w pewnym sensie czynnikami dyskwalifikującymi w rozwoju duchowym. (pl) |
