|
so:text
|
Przebaczyć to nie znaczy zapomnieć, tylko wyzbyć się negatywnych emocji, które nas zabijają od wewnątrz. Mogę zrozumieć ludzi nieumiejących wybaczyć osobie, która pozbawiła życia kogoś z bliskich. Każdy musi sam to przeżyć, poczuć i dojść do tego, co jest dla niego najlepsze. Ja przebaczyłam i czuję się wolna wewnętrznie. Mam pokój w sercu. Dzielę się nim z ludźmi. Jestem życzliwa nawet dla tych, którzy mnie czasem ranią. Potrzebowałam rozmowy z Piotrem, który pozbawił Afrodytkę życia. On też jej potrzebował. Po latach odsiadywania kary czuje skruchę. O jego życiu zdecydowała sekunda. Był wtedy 20-letnim człowiekiem, miał życie przed sobą. Dziś dalej ma wybór: podążyć drogą zła albo obrać lepszą. Ja mu pomogłam, przebaczając. Powiedziałam, że powinien się uczyć, by zdobyć zawód, i to robi. Oboje już nic nie zmienimy. Rodziny nadal cierpią, ale możemy zrobić coś dla siebie, by łatwiej nam było żyć ze świadomością, że on zamordował, a my straciliśmy dziecko. Potrzebujemy obustronnego przebaczenia, by na zawsze dźwigać ten ciężar. (pl) |
