|
so:text
|
شاعران، مانند کارآگاهان، می‌دانند که حقیقت مشقت بار است :حقیقت، تصادفی اتفاق نمی‌افتد، بلکه تراش می‌خورد و به عمل می‌آید تا وارد هستی می‌شود؛ محصولی است از زمان، فاصله و پیوند. شاعر باید این احتمال را در نظر داشته باشد که پیش از بروز یک واژه، یا انعقاد یک جمله، یا گشایش یک قافیه راه درازی را باید طی کند، و حتی با وجود همهٔ اینها هم هیچ چیز تضمین شده نیست، حتی واژه‌هایی که معنای اولیهٔ خود را به مخاطره انداخته‌اند. شعر، گاهی در غیرمنتظره‌ترین لحظه رخ می‌نماید وشاعر، باید به این معما ورود کرده و از آنجا شروع به بازسازی شعر کند. (fa) |
