|
so:text
|
به هنگام سخن گفتن از ایران باید به این نکته توجه داشت که ایران فرهنگی به هیچ روی قابل محدود شدن در قلمرو ایران به مفهوم سیاسی آن نیست. افزون بر این، باید دانست که سخن گفتن از میراث بی‌بدیل فرهنگ ایرانی به معنای تکیه بر برتری‌های موهوم نژاد آریایی و گرفتار آمدن در چنبره گزافه‌گویی‌های نژادپرستانه نیست. به دیگر سخن زمانی که به میراث فرهنگ ملی اشاره می‌کنیم، مقصود ما توجه به تکیه بزرگان این سرزمین به ضرورت خردورزی و خردمندی، توصیه به پرهیز از افراط و تفریط و تلاش برای ایجاد نظم و نظام اجتماعی در گستره حیات جمعی است. (fa) |
