|
so:text
|
Łódzka zasymilowana inteligencja żydowska przed wojną była środowiskiem, które wisiało pomiędzy społecznością żydowską i polską. Gardziła prostymi Żydami, zwanymi chałaciarzami. Ta pogarda była większa wobec litwaków, Żydów wysiedlonych z Rosji centralnej, którzy nie znali polskiego lub znali go bardzo kiepsko, a mniejsza wobec „rdzennego” łódzkiego plebsu. Nie było solidarności narodowej, natomiast istniało poczucie solidarności warstwowej. Życie towarzyskie toczyło się w obrębie społeczności zasymilowanych Żydów, małżeństwa mieszane należały do rzadkości. (pl) |
