|
so:text
|
Pri određivanju suštine marksističke teorije prava možemo se zato složiti sa Razumovskim, koji tvrdi da ona predstavlja sociološku i socijalističku kritiku buržoaskih pravnih teorija; sociološku ukoliko ispituje porijeklo pojedinih pravnih instituta i kategorija u realnom okviru razvitka društva, a naročito na primjeru razvitka svojinskih odnosa, a socijalističku ukoliko se suprotstavlja ideološkoj spekulaciji, koja zamagljuje i mistificira prolazni karakter forme prava time što je jednostano tretira sa pozicija one historijske faze u razvitku te forme koja je bliska razvijenom obliku društva robno-novčane privrede. Kao sociološka kritika, marksistička teorija prava se služi dijalektičko-materijalističkim metodom saznanja i ne dozvoljava nikakve proizvoljne konstrukcije pravnih pojmova, nego ove prati paralelno sa historijskim razvitkom državnopravnih ustanova, razvitkom koji ne ide postrani od razvitka građanskog društva. Kao socijalistička kritika ona ima u vidu da je pravo proizvod historijske evolucije i postojanja zakona robne privrede i da sa nestajanjem tih zakona i njihovog idejnog refleksa, čija je zajednička baza društveni odnos iz koga rezultira sukob konkurentskih privatnih interesa, nestaje i odnos među ljudima koji je posredovan ili, kako bi to Pašukanis rekao, "obojen" pravom. (hr) |
