|
so:text
|
اگر انسان فقط از سرشت خود پیروی کند، صرفاً می‌تواند به‌وسیلهٔ رهنمای شخصی و فردی برای بهتر شدن سرشت خود گام بردارد. نماد هر چه باشد - هلال، صلیب و یا هر چیز دیگر - یادآور وظیفهٔ او در برابر انسان‌هاست. تمثیل‌های گوناگون جدول‌هایی هستند که از روی آن‌ها خود را می‌سنجد و می‌آموزد که چه هست. این جدول‌ها نمی‌توانند مانند یک کتاب درسی که ریاضیات می‌آموزد به او خوب بودن را یاد دهند، بلکه با دادن نمونهٔ بی‌نظیری از رنج و فداکاری و با نشان دادن امید به آینده است که او می‌آموزد چگونه خود را کشف کند، و برای خود در محدودهٔ تواننی و قدرت خود کُد اخلاقی به وجود بیاورد. (fa) |
