|
so:text
|
Musimy polegać na Kṛṣṇie jak Devakī i Kuntī. Kiedy Kuntī owdowiała, zawistny Dhṛtarāṣṭra nieustannie knuł plany zabicia jej synów. „Ponieważ ze zrządzenia losu urodziłem się ślepy, nie mogłem odziedziczyć tronu i dlatego przekazano go memu młodszemu bratu” – rozumował. „Mój brat już nie żyje, niech przynajmniej moi synowie zasiądą na tronie”. Oto przejaw materializmu. Myślimy, jak zaznać szczęścia, jak zapewnić szczęście swym dzieciom, swej społeczności, swemu narodowi. Na tym polega rozszerzony egoizm. Nikt nie myśli o Kṛṣṇie. Taką mentalność widzimy wszędzie. Każdy walczy o byt nie myśląc o tym, jak zadowolić Kṛṣṇę. (pl) |
