|
so:text
|
Umówiłem się z nim w hotelowym lobby. Siedział przy butelce piwa. Kiedy mnie zobaczył, z miejsca wstał i trzasnął butami. Chciał mi nawet, zdaje się, rękę podać, oczywiście nie podałem. Zaczęliśmy rozmawiać. Niektórzy mnie pytają czy się bałem. Nie, nie bałem się, ale dużo zdrowia mnie to kosztowało. Nie żałuję, że to zrobiłem. Musiałem wyłączyć wszelkie uczucia, pisać jako dziennikarz. Z Frenzlem rozmawiałem szczegółowo o planie obozu . Żona Frenzla powiedziała, że mąż nie lubi, kiedy kanarek, którego mają w domu, jest zamknięty w klatce. Według niej mąż chciałby przeprosić za swoje zbrodnie, ale wie, że nie może tego zrobić, że nikt mu nie wybaczy. Leona Blatta – nie był moim krewnym – znaleziono w lesie po ucieczce Waldkommando. Pamiętam, że Frenzel kazał, by więzień zabił go pejczem. Widziałem, jak konał. (pl) |
