|
so:text
|
To rodzaj polemiki z tym, jak postrzega się Rembrandta. I może wydaje się to dziwne, ale Nightwatching to bardzo przyjemny film. A uważa się, że moje filmy nie należą do szczególnie rozkosznych. Kluczem do zrozumienia jest symetria. Pierwszych 7 ujęć jest odwróceniem ostatnich 7, podobnie 46 ujęć w środku filmu ma swoje lustrzane odbicie w innych. W filmie jest też 5 leitmotivów, takich jak dywan, dzieci, światło – a mówiąc o świetle, sztucznym świetle, którego Rembrandt był mistrzem, opowiadam o historii kina. To ciągle wielki film Greenawaya. (pl) |
