|
so:text
|
Bycie sławnym jest raczej przyjemne. Fajnie czuć się wyjątkowym i zwracać na siebie uwagę. Ludzie uśmiechają się do ciebie, pozdrawiają cię. Oczywiście nie zawsze. Są takie chwile, kiedy odczuwam potrzebę prywatności, bycia zwykłym człowiekiem. Zwłaszcza gdy zdarzają się dziwne czy głupie sytuacje. Na przykład kiedy ktoś za mną krzyczy albo zaczepia w nieodpowiednim miejscu. Nie wiem, jak się wtedy zachować. Albo kiedy dziecko podchodzi do mnie z kartką i prośbą o autograf... w kościele. Odczuwam wtedy zażenowanie. (pl) |
