|
so:text
|
Zwróciłbym uwagę na dwie cechy. Pierwsza – to wielka pokora, z której wypływa jego całkowite poddanie się woli Bożej, bycie narzędziem w rękach Boga. Tego typu formację duchową Jan XXIII zawdzięcza proboszczowi parafii, ojcu duchowemu seminarium, lecz przede wszystkim lekturze książki „O naśladowaniu Chrystusa”. Druga cecha – to wielka dobroć, która była odzwierciedleniem świetlanej miłości Boga do Jego stworzenia. Dlatego nazywano go „Dobrym Papieżem”. Nie była to dobroć naiwna, lecz dobroć, do której dochodzi się dzień po dniu dzięki wielkiemu wysiłkowi wewnętrznemu. Chciałbym dodać, że Jan XXIII był także człowiekiem kultury zajmującym się szczególnie patrystyką i historią, o czym często się zapomina. (pl) |
