|
so:text
|
Józefino, gdzie odnajdzie Cię ten list? Jeśli w Paryżu, to znaczy, że moje nieszczęście jest pewnikiem, nie kochasz mnie już! Pozostaje mi tylko mi śmierć… Wszystkie moje nadzieje zgasły. Poddaję się nieodwracalnemu wyrokowi losu. Okrył mnie sławą tylko po to, żebym bardziej odczuwał swoje nieszczęście. W mojej sytuacji jestem w stanie przywyknąć do wszystkiego, tylko nie do myśli, że już nigdy nie będę mógł Cię szanować! Nie! To niemożliwe! Moja Józefina jest w drodze do mnie; kocha mnie przynajmniej trochę; miłość, którą sobie przysięgliśmy, nie może ulotnić się po dwóch miesiącach. Nienawidzę Paryża, kobiet, miłości… Źle się czuję… a Twoje zachowanie… Czy mam ci robić wymówki? Nie! Twoje postępowanie to Twój los. Tak urocza, tak piękna, tak słodka, jak możesz być powodem mojej rozpaczy? Żegnaj, Józefino, sama myśl o Tobie napawa mnie szczęściem… (pl) |
