|
so:text
|
نقاش خود را وجودی در درون خود نمی‌پندارد، وی خود را بازتاب تصاویر ذهنی و نمودهایی می‌داند که در نقاشی‌هایش می‌گنجاید و در تصویر نقاشی‌های خود زندگی‌می‌کند؛ ولی یک نویسنده، یک نویسندهٔ جدی خود را در درون خویش تصور می‌کند، او به هیچ‌وجه در بازتاب کتاب‌هایش زندگی نمی‌کند، برای این‌که بنویسد باید پیش از هر چیز درون خویش وجود داشته باشد. اما، برای یک نقاش برای این‌که قادر باشد نقاشی کند، نقاشی باید از پیش تحقق یابد؛ بنابراین خودبینی یک نقاش به هیچ‌وجه همچون خودبینی یک نویسنده نیست. به همین علت پیکاسو، مردی که خود را تنها در نقاشی بیان می‌کرد، فقط نویسندگان را به دوستی برمی‌گزید. (fa) |
