|
so:text
|
آدم اینجا چیز زیادی یادنمی‌گیرد. کمبود معلم داریم. ما پسربچه‌های آموزشگاه بنیامنتا به جایی نخواهیم رسید، یعنی همهٔ ما در زندگی آینده‌مان موجوداتی خواهیم شد بسیار حقیر و توسری‌خور. کاری که آن‌ها با ما می‌کنند دست بالا این است: فروکردن صبر و اطاعت توی کله‌های ما، دو خصیصه‌ای که نوید موفقیت اندکی می‌دهد یا اصلاً هیچ موفقیتی به دنبال ندارد. موفقیت‌های معنوی، چرا؛ ولی آخر این جور موفقیت‌ها به چه دردی می‌خورد؟ این دستاوردهای معنوی که شکم آدم را سیر نمی‌کند. من دوست دارم ثروتمند بشوم، سوار درشکه بشوم و ولخرجی بکنم. (fa) |
