so:text
|
Երբ Հայաստանը ընդունեց քրիստոնեություն, միայն տաճարները չէր որ ավերվեցին, այլ նաև երգերը և պոեմները հին Աստվածների և հերոսների մասին, որոնք մարդիկ երգում էին։ Մենք ունենք միայն փոքրիկ մասերը այս երգերի և ասքերի, մասունքներ որոնք վկայում են մեծ հոգևոր հարստության, և արարման ուժի տեր այս ազգի մասին, և հենց այս պատճառներն էլ բավական են որպեսզի վերականգնվեն հայերի հին Աստվածների տաճարները։ Այս Աստվածները ոչ Ասիայի երկնային դեմոներն էին, ոչ էլ հունական զեխ և նրբանկատ աստվածները, բայց ինչ որ մի բան, որը անդրադարձնում էր հայ ժողովրդի բնավորությունը, որը նրանք մաքրագործել են դարերի ընթացքում, մասնավորապես նպատակասլացությունը, իմաստնությունը և բարեսրտությունը։ (et) |