|
so:text
|
Təbiət olduqca qəddar və rəhmsizdir. O, göz yaşlarına zərrə qədər əhəmiyyət verməz. O, gülməyə, ağlamağa qarşı laqeyddir. Hələ ağlamaqdan bir az da zəhləsi gedər. Çünki ağlamaq acizlik əlamətidir. Acizlərin isə təbiət ən birinci düşmənidir. Qüvvətli olanı saxlar, zəif olanı əzər – budur, onun rəftarı. Siz, gəlin də, bu xasiyyətindən ötəri ona kəcmadər deyiniz. Fəqət, bu, onun getdiyi doğru bir yoldur. …Fələyin kəcmadər olduğunu anlayalım və böylə bir zalimə qələbə çala bilmək üçün insanı boşaldan göz yaşlarından deyil, fikir istiqaməti və əqidə səbatı ilə əməlpərvərlikdən kömək gözləyəlim. (tr) |
