|
so:text
|
Jako jedyny znaczący francuski myśliciel swojego pokolenia, zajmujący konsekwentnie liberalną postawę wobec wszelkich totalitarnych pokus epoki, Aron stanowił nie tylko symbol żywotności wielkich tradycji myśli francuskiej, lecz również światło przewodnie w okresie zamętu i zwątpienia, panujących wśród intelektualistów. Choć zaledwie kilka lat wcześniej, w czasach pokolenia ’68, był opluwany jako wcielenie zła i tego wszystkiego co najgorsze w elicie francuskich mandarynów, to w roku 1983–w opinii częstokroć tych samych ludzi, teraz pozbawionych już złudzeń i ideałów – był Aron nadzieją na odrodzenie się myśli liberalnej. Stał się obiektem bezkrytycznych hołdów i podziwu. (pl) |
