|
so:text
|
Wiedza oparta na bezpośredniej percepcji nie ma żadnej wartości, gdyż nasze zmysły są niedoskonałe. Słońce widzimy na przykład jako mały krążek o średnicy jakichś trzydziestu centymetrów, lecz faktycznie jest ono sto razy większe od Ziemi. Jaką wartość ma zatem nasze bezpośrednie postrzeganie? Mamy zmysły, dzięki którym możemy zdobywać wiedzę, ale z racji ich niedoskonałości niedoskonała jest także wiedza zdobywana za ich pomocą. A co za tym idzie, wnioski naukowców próbujących zrozumieć świat swoimi niedoskonałymi zmysłami również muszą być niedoskonałe. Svarūpa Dāmodara, mój uczeń i naukowiec, zapytał swego kolegę po fachu, który utrzymuje, że życie powstało z materii: "Czy zdołasz stworzyć życie, jeśli dostarczę ci odpowiednich substancji chemicznych?" Odpowiedź brzmiała: "Tego nie wiem". Skoro czegoś nie wiesz, twoja wiedza jest niedoskonała. Dlaczego wobec tego zostałeś nauczycielem? Takie postępowanie to oszustwo. My twierdzimy, że aby osiągnąć doskonałość, trzeba zdobyć wiedzę od kogoś doskonałego. Kṛṣṇa jest doskonały, dlatego my czerpiemy wiedzę od Niego. Kiedy zatem Kṛṣṇa mówi: na hanyate hanyamāne śarīre, uznajemy to stwierdzenie za doskonałe. (pl) |
