|
so:text
|
با دنبال کردن کاستی‌ها، باریک‌ترین دریچه ممکن را برای نگریستن به زندگی انتخاب می‌کنیم. آنگاه بر جاهایی متمرکز می‌شویم که انتظارات ما برآورده نمی‌شوند، به لحظاتی دقت می‌کنیم که دیگران متوجه نیازهای ما نیستند و زمان‌هایی را جست و جو می‌کنیم که دنیا مطابق با خواسته ما به نظر نمی‌رسد. در تلاش برای یافتن کاستی‌ها، چشمان ما روی ویژگی‌های منفی دیگران متمرکز می‌شود و نقطه ضعف‌ها و بی کفایتی آنها را در نظر می‌گیریم. شاید مشکل در بیرون وجود ندارد، بلکه در دریچه‌ای ست که برای نگریستن به دنیا انتخاب می‌کنیم. می‌توانیم مطمئن باشیم که با دنبال کردن کاستی‌ها آن را در هر شرایطی خواهیم یافت. آنگاه همه تجارب ما نومیدکننده و موجب ناخشنودی خواهند بود. یافتن خطاها آسان می‌باشد. «پیدا کردن اشتباهات دیگران، راهِ گریز انسان‌های تنبل است.» دیگران را بر خطا دانستن، بهانه‌ای می‌شود که ما آن را برای توجیه حالت‌ها و رفتارهای بد خودمان به کار می‌بریم. (fa) |
