|
so:text
|
آرزوی دیرین آلفرد نوبل که آزادی در سطح جهان بود و دنیایی خالی از جنگ، هنوز برآورده نشده و جامهٔ عمل بر خود نپوشانده، اما امید به این که سرانجام چنین خواهد شد، رشد زیادی داشته و خیلی‌ها هم در عرصهٔ جهانی برای عملی کردن آرزوی او دست به کنشگری گسترده زده‌اند. جایزهٔ صلح نوبل هنوز هم نیروی معنوی و حرکت به پیش برای همین امید می‌آفریند. در بیش از صد کشور، این جایزه تأییدی است بر ارزش تلاش کسانی که در راه صلح، کنش‌های صلح‌جویانه، عدالت‌گستری، حقوق انسانی و آزادی در کارند. این جایزه از سوی دیگر شاهد این مدعا است که سرانجام خشونت و جنگ به پایان می‌رسند که بار کج به مقصد نمی‌رسد. خشونت و جنگ برآمدی مگر خرابی و یأس ندارد. (fa) |
