|
so:text
|
Był samorodnym wojskowym i politycznym geniuszem, twórcą imperium perskiego, pogromcą cesarzy z dynastii Wielkich Mongołów i osmańskich sułtanów. Dokonał podbojów wielu rozległych krain, zdobył jako trofeum słynny Pawi Tron, odsunął od władzy Safawidów i sam – dawny sierota, niewolnik, rozbójnik – wstąpił na tron Króla Królów. Później jednak zaczął cierpieć na paranoiczne lęki i stał się niezwykle brutalny i okrutny, co doprowadziło go do zagłady. Nazywany „drugim Aleksandrem Wielkim” i „perskim Napoleonem”, Nader był tragiczna postacią – wielkim dowódcą i bezlitosnym oprawcą. Przyczynił się do śmierci tysięcy ludzi; nakładane przezeń podatki i prowadzone nieustannie wojny doprowadziły kraj do ruiny, zaś po jego śmierci imperium perskie natychmiast się rozpadło. Niezwykłe okrucieństwo Nadera przyczyniło się do powstania wielu mrocznych legend na jego temat. Z drugiej strony miał na swym koncie również wielkie, niezaprzeczalne osiągnięcia. Był władcą równie wybitnym, co brutalnym i okrutnym: wiele stuleci później Stalin studiował życie Nadera, uważając go, mimo jego wad, za wielkiego wodza. (pl) |
