|
so:text
|
Jedno z miejsc najbardziej centralnych w przebudowie humanistyki polskiej zajmuje sprawa polonistyki. Z kilku ważnych przyczyn je zajmuje. Przede wszystkim zamącenie horyzontów poznawczych i uwstecznienie metod badawczych, jakie nastąpiło w całej humanistyce burżuazyjnej doby imperializmu, na odcinku polonistycznym wystąpiło w sposób bodaj najbardziej ważki i niebezpieczny społecznie. Niebezpieczny, albowiem odpowiednie rozumienie i ocena literatury ojczystej zajmuje jedno z zasadniczych miejsc w budowie poglądu na świat. Literatura bowiem dostarcza przykładów postępowania społecznego, wrażających się w pamięć z mocą wprost proporcjonalną do artystycznej siły danego utworu. (pl) |
